เลยคิดว่า การได้ไปชมสดๆพร้อมถ่ายภาพน่าจะมีความสุข 2 เท่า

เคยมีโอกาสไปถ่ายภาพการเต้นรำ ก่อนไป รู้สึกดีใจทั้งตื่นเต้นมาก เพราะส่วนตัวชอบดูการเต้นรำทั้งๆที่ก็เต้นไม่เป็นเลย เลยคิดว่า การได้ไปชมสดๆพร้อมถ่ายภาพน่าจะมีความสุข 2 เท่า

ถึงวันจริง เตรียมอุปกรณ์ไปพร้อม ตั้งใจถ่ายอย่างเต็มที่ รู้สึกสนุกกับการถ่ายภาพตลอดทั้งวัน กลับมานั่งดูรูป ก็มีความสุขอีก ลุ้นว่าจะได้ภาพดีๆหรือไม่ สุดท้ายก็ได้ภาพที่ชอบสมใจหลายใบ...

แต่ไฮไลท์ของการไปถ่ายภาพในครั้งนี้ กลับทำให้ได้เรียนรู้ในด้านที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่า การชมการเต้นรำอย่างเดียวกับการดูแล้วต้องถ่ายภาพไปด้วย มันช่างแตกต่างกัน
อารมณ์และความชื่นชมสิ่งที่อยู่ต่อหน้า มันไม่เหมือนเดิมเลย ไม่ใช่ว่า ไม่ดี เพียงแต่มันดีและเด่นคนละแบบอย่างทดแทนกันไม่ได้

การนั่งดูเฉยๆ ส่วนตัวรู้สึกว่า อรรถรสในการรับชมมีความลื่นไหล ต่อเนื่องมากกว่ามาก เมื่อมีภาระหน้าที่ในการถ่ายภาพ สมาธิส่วนหนึ่ง หนีไม่พ้นการหาจังหวะ หาโอกาสที่ดีที่สุดในการถ่ายภาพ ปรับเปลียนอุปกรณ์ต่างๆให้เหมาะสม แลกกับการได้ความสนุกและรู้สึกดีในอีกแบบ

หากมีใครถามว่า แล้วอะไรดีกว่า ผมคงบอกว่า การไปถ่ายภาพการเต้นรำนั่นดี แต่บางครั้ง ขอนั่งดูเฉยๆ ก็มีความสุขไม่แพ้กัน...

แต่ถ้าจะให้ฟันธง ก็ขอตอบว่า ข้อ ค ครับ คือ ก และ ข ถูกทั้งคู่....คือ หากมีโอกาสอีก ผมคงยอมถ่ายภาพไปเรื่อยๆ และหยุดชมดูโดยไม่ถ่ายภาพเป็นระยะๆ ครับ